Termowizja jest jedną z metod termicznej diagnostyki obiektów. Wykorzystywane jest tutaj zjawisko bezkontaktowej detekcji promieniowania elektromagnetycznego w paśmie średniej podczerwieni, czyli dla długości fal od ok. 0,9 μm do 14 μm. Dzięki temu kamera termowizyjna może rejestrować promieniowanie cieplne o temperaturze z zakresu od około –50 °C do około +2000 °C, które jest emitowane przez ciała fizyczne.
 

W przypadku urządzeń mechanicznych kamera termowizyjna pozwala bowiem bardzo szybko zdiagnozować stan techniczny różnego rodzaju maszyn. Techniki termograficzne można wykorzystać do kontroli stanu silników elektrycznych, łożysk, przekładni, prowadnic i innych elementów ruchomych maszyn. Zwiększone wydzielanie ciepła może być związane z zacieraniem się lub blokowaniem elementów ruchomych, ich zużyciem, niewłaściwym smarowaniem bądź uszkodzeniem systemu chłodzącego. 

 

Dla łożysk ślizgowych, w których panewka pracuje poprawnie oraz zapewnione jest odpowiednie smarowanie i nie przekroczono nominalnego obciążenia, na termogramie obserwować będziemy równomierny rozkład temperatury. Ciepło wytwarzane podczas ruchu obrotowego będzie równomiernie odbierane przez korpus maszyny. Jeżeli w którymś miejscu na łożysku ślizgowym jest nierównomierny rozkład temperatury lub znacząco podwyższona, wówczas można się spodziewać, że w tym miejscu występuje większe tarcie. Co może powodować ryzyko zatarcia się panewki.

 

Kolejnym typem usterki, którą można bardzo łatwo wykryć za pomocą termowizji, jest niewspółosiowość wałów. W tym przypadku elementy przekładni, które przenoszą moment obrotowy, a więc koła zębate lub pasy, nagrzewają się znacznie bardziej niż reszta podzespołów.